Perorazioa / Peroration

 Perorazioa / Peroration

Horrela deitu ahal dizut arazorik gabe, uste dut. Baina, erritmo hau bakarrik badugu, 2034an oraindik esango dugu, biek, ez garela elkar ezagutzen... Audaxak ez bagara, ezagun birtualetan, digitaletan, geratuko gara. Ez dizut makro infidelitatea eskatzen, astero hotelean follar egitea, lagunak onurekin bezala. (Beno, aukeratu behar badut hori + adiskidetasuna edo adiskidetasuna bakarrik, hori aukeratzen dut; hori eta kafie artean, kafie aukeratzen dut; adiskidetasuna + kafie edo adiskidetasuna digitala bakarrik, adiskidetasuna + kafie aukeratzen dut.) Nola konbentzitu zure argazki iheskorretan ikusi behar zaitudala, ez bakarrik bularrak, noizean behin zerbait bai, baina gehienbat aurpegia, zati batzuetan, inoiz ez osoa, CIAko espioiengatik... belarria eta sudurra gertutik. Eta abar. Nola konbentzitu hitz egiteko pisu franko bat behar dudala, ez follar egiteko! Beste aukera da 2029rako iparraldean borda bat erosteko dirua aurreztuta izatea, eta zuk hilabetean behin aita-amarekin egotera zoazenean, arratsaldeko bostetako teara bisitan etortzea eta pixka bat hitz egitea. Hori ez da ezinezkoa, baina uste dut 2029an han banago, ez zinateke inoiz joango. Ez dakit, nabaritzen zaitut, dena niri uzten didazula, proposamenak, ideiak, aurrera egiteko eta adiskidetasuna ehuntzeko, eta agian, ez derrigorrez, kafie espirituala, almatsua, haragizkoa, kulturala, 2074ra arte, zure 99 urteetara, proposatuko dizudana! Orduan ez dugu genitalik izango! Denboraren galera! Baina, ona, orain. Agian posten erritmoa jaitsiko dut, beti esaten dut eta ez dut inoiz betetzen! Ergela, maiteminduta! Hasieran esandakora, igandeetan? Ikusten dut ez zaudela ausartzen lehen bezala egunean hainbat aldiz sartzeko. Aukeren zerrendan insistitzen dut: zure blog bat, eta niri kodetan hitz egin, zu ezagutzeko bakarrik, eta baliatu eta ia memoriak idazten dituzu, terapeutikoa da, ikusiko duzu. Zure puntu espontaneoetan erantzuten eta zure korreo erregularrak erantzuten. Horrela neurtzen dut, gustatzen zaizkizun gauzak eta gutxiago gustatzen zaizkizunak, bietan jarraitzen dutela, M gustatzen zaizula... Errusiako espioi bati oinetako kilimak eginez xyz bonbaren informazioa atera diezaioket, baina zuri, zure sentimenduak eta iritziak Iruñeko semaforoko txisterako lagun berri horri buruz, lurrean gizaki batek ikusi duen pertsona, arima, espiritu ederrena duen mihi ederrena ikusi zuenarena, ezinezko lana da. Euskaldun mesfidatia, lamia, basandere... Gogoa ematen dit, nola ez, sexu testualak idazten jarraitzea, entretenitzen zaituztenak, baina beldur naiz asebetetzen zaituztela eta jada ez duzula ni zure barruan, atzean, gainean, alboan, eserita, uretan, eta ni orduak eta orduak libatzen, masailezurretako kalanbreetara arte eta zu erabat bustita... Zintzoa naiz, ez duzu errepikatu behar, atzo igande goizean bezala, “ez egin ilusiorik” eta antzeko gauzak. Uste baduzu inoiz ez nauzula erakarriko, gustatuko, interesatuko, desiratuko, nahi izango, ez bikote tradizional gisa, ez, ez dut hori nahi, dagoeneko 50 eta piko izango ditugu eta bizitzako bigarren herenaren azken zatia dator, ez. Uste baduzu kontraproduktiboa naizela, mesfidagarria, nahikoa ederra, adimentsua, aberatsa ez, eta bai plazako zoro bat... Ez dakit zer egiten ari garen? Mina ematen dit dena zure esku uzteak, kimera horren alde borrokatzeari uzteak, eta inertzia alferrikako eta gainazalekoak askatasunaren eta bi pertsonentzako zoriontasun berrien probabilitate urrun hau hiltzea, bizitza bera baino haratago merezi dutenak, laburra, bakarra, Atariko game over-arekin... Oso sentikorra zara, zure haragian bizitako guztiarekin eta mundu femeninoa somatizatzen duzulako, 3500 milioi emakume, zure existentzian, agian oso espirituala, baina batzuetan hotza eta odolik gabe ikusten/sentitzen zaitut zure enamoratu berriarekiko... Demagun zure laguna naizela, 14 urteko testuak, postak, ibilaldi bat, ukondo bat gaizki jarrita, dagoeneko ez dut astearte eta ostegunetan igerian egiten, azken finean. Eta 57 urterekin (49ko itxura duzu!), Freddo, Equis edo Hulkekin zoaz. Hil nintzen. Ez al zenuen esaten ez zinela berriro bikotearekin ikusten? Ez al zenuen esaten ez zenuela zure senarra eta umeak ezerengatik uzten? Inoiz ez ninduzun gustukoa? Hain baztergarria naiz? Hain gutxi desiragarria? Alergia eragiten dut, aberats pobrea ikusten naute? Jendeak ergela eta interesgabea naizela uste du? Suposizio bat da, ez naiz zigortzen. Eta ez dut berriro galdetuko 2026an enamoratu bat edo hainbat aldi berean dituzun, nireak baino gauza hobeak eskatzen, dudan egiten dut, nireak baino hobeak ez direla, ez dut ezinezkoa ikusten une honetan 3 edo 4 mutil atzetik izatea, eta dagoeneko zure seme txikiena 18 urte betetzen duenean zure gogokoena duzula... Hala ere, ziurgabetasunak hiltzen nau, ez duzu ezer esango, torturapean ere ez, edo okerrago, gauzak erdi esango dituzu, nor daki, badakizu, pentsatu nahi duzuna, diozu... Ez zait gustatzen ez jakitea. Ez jakitea nahi nukeen musu ematea gustatuko litzaizukeen. 400 postetan proposatutako modurik sinesgarrienean maitasuna egitea. M naiz! M naiz. Mutil arraro bat, teorian asketa, praktikan zakarra, kulturalki berekoia, apur bat harroa eta harroputza, beharbada gehiegi baloratzen duena, bost urtetik mundua salbatu edo behintzat saiatu nahi duen ameslaria. Hitzak, ideiak, ametsak, gnosis, logos, eta sexu orala eskaintzen dut, noski, niri zuri, eta falikoa eta dermikoa, eta ibilaldiak, eta barreak. Utzi niri esaten didazun guztiari EZ esateari (orain zure buruan emotikono militar bat jartzen duzu!). EZ EZ EZ E Hasi nire etengabeko kolpeak zure sabelera eta pubisera uzten, zergatik atzeratzen duzu urteetan hori? Maitasuna egitea, EZetik 5 urteko horizonte batera ekartzea, Txori, ez da zentzugabekeria, askatu besterik ez, konfiantza izan, zoro bat naizela uste duzu? Zoro batek bere planak idatzi eta horrela planteatzen ditu? Zoro batek ideiak sortzen ditu pro humanitas eta kitto? Zoro batek ez zintuen bortxatuko egun hartako tunelean? Eskatzen dizut, aste honetan (edo hilabete honetan, martxoaren 20an irakurtzen baduzu), joko ergel bat, ez zoroa, morse kode kaxé bat... shhhh. Bakarrik nire zenbakia whatsappean jo, behin, zure dei galdua ikus dezadan, eta zuk zure terminalean edo mugikorrean deien zerrenda ezaba dezazun, bai, egunen batean zure telefonoa eskatu eta begiratuko dizutelako! Joaldi bat eta hau da: “M... egon nahi dut, jarraitu nahi dut, eduki pazientzia nirekin, pisu batean elkartuko gara, argazkiak bidaliko ditut, sinetsi iezadazu, eta bai, erakartzen nauzu, gustatzen zara, maitasuna egin nahi dut, azkar eta mantso, baina orain ez, ezinezkoa da gaur bertan. Dibertitzen nauzu, distraitzen nauzu, poztu egiten nauzu, barre eta irribarre eginarazten didazu, zoroa, amets eginarazten didazu, artista izatera animatzen nauzu eta nire kultura ezkutua adieraztera, Elfoen arkua bezala, irakurtzen zaitut, irakurtzen zaitut, gizon gutxi irakurtzen ditut, gizon zaren, ez matxista ikusten dut, uste dut, espero dut, zauritutako txori bat maite duen gizon haur otsoa, iraganeko bizitzak mindutako hegoak, noiz ez dakit, barne oztopo mentalekin eta kultural, soziologia antropologiko eta psikologiko izugarriak, oraindik ni neu desenmaratzen saiatzen naizenak! Orain nire pichoiak, aita-ama, nire kultura irrikatsua... nire osasuna, nire momentua da. Zure ametsak jarraitzen ditut, nire egiten ditut, onena opa dizut, badakizu laguna, joaldi hau, puntu bat, bit bat, byte bat, pixel bat, hau da eta gehiago...” Testuz erantzuteko beldurra duzunez, agian zure fuero foral barnean pentsatzen duzu, “ez, honek pantaila-argazkia aterako du esanez gustatzen zaidala eta desiratzen dudala eta sexua izateko xantaia egingo dit”. Inoiz ez nuke hori egingo, nola mehatxatu maite duzuna? Zure beldurra ez du zentzurik, niri buruzko beste hori. Beste aukera da elkar ikustean esatea, bai, Bai, BAI. Hori guztia bada, M. Bai. Eta kitto, M 5 urtez itxaropenaren hodeian bizi da, ametsak bultzatzen pro hominis eta pro bikote kafie askatatu naturala beti. Ametsa blogera noa, sexu azkarreko ideia grafiko bat, zuri ere gustatuko zaizuna nirekin, dutxatu aurretik ikusi, eta ikusi Mikelinen post hori, non atzo baino handiagoa agertzen den zuzenekoan! Jijiji.

This way, I think I can call you without any issues. But if this is the only rhythm we have, in 2034, we’ll both still be saying we don’t know each other... If we’re not bold, we’ll stay as virtual, digital acquaintances. I’m not asking for grand infidelity, screwing every week in a hotel like friends with benefits. (Well, if you make me choose between that + friendship or just friendship, I choose that; between that and coffee, I choose coffee; between friendship + coffee or just digital friendship, I choose friendship + coffee.) How do I convince you that I need to see you in fleeting photos, not just your breasts, occasionally something, yes, but mostly your face, in parts, never fully because of CIA spies... your little ear and nose in close-up. Etc. How do I convince you of a safehouse apartment for talking, not screwing! The other option is that by 2029, I’ll have saved enough money for a cabin in the north, and when you go once a month to be with your parents, you come for a 5 p.m. tea visit, and we talk for a bit. That’s not impossible, but I think if I’m there in 2029, you’d never come. I don’t know, I feel you leave everything to me, the proposals, the ideas, I mean to move forward and weave the friendship and possibly, not necessarily, the spiritual, soulful, carnal, cultural coffee I’ll propose to you until 2074, when you’re 99! By then, we won’t even have genitals! What a waste of time! But, fine, now. Maybe I’ll slow down the pace of posts, I always say it and never manage to do it! Foolish, lovesick idiot! Back to what I said at the start, Sundays? I see you don’t dare to check in several times a day like before. I insist on the list of options: a blog of yours where you talk to me in code, just to get to know you, and you take the chance to write almost memoirs, it’s therapeutic, you’ll see. In responding to your spontaneous points and your regular emails. That’s how I gauge whether the things you like and the things you like less still, in both cases, keep you liking M... I could tickle a Russian spy’s feet to get info on the XYZ bomb, but you, your feelings and opinions about the new friend from the txistera, the one at the Pamplona traffic light who saw the most beautiful tongue belonging to the most beautiful person, soul, spirit a human has ever seen on earth, that’s an impossible task. Suspicious Basque, lamia, basandere... It makes me want, how could it not, to keep writing textual sex that entertains you, but I’m afraid it satisfies you and you no longer need to imagine me inside you, from behind, on top, you or me, or sideways, or seated, or in the water, and me sipping for hours and hours until jaw cramps and you completely soaked... I’m honest, you don’t need to repeat, like yesterday morning, Sunday, “I recommend you don’t get your hopes up” and similar things. If you think I’ll never attract you, interest you, make you desire, want, not as a traditional partner, no, I don’t want that, we’ll be in our fifties by then, and the final part of the second third of life is coming, no. If you think I’m counterproductive, untrustworthy, not handsome enough, not smart enough, not wealthy enough, and yes, a crazy guy from the square... I don’t know what we’re doing? It hurts me to leave everything in your hands, to stop fighting for the chimera, and let vain, superficial inertia kill this remote possibility of freedom and new happiness for two people who deserve it beyond life itself, short, unique, with an Atari game over... You’re very sensitive, with everything you’ve lived through in your own flesh and because you embody the feminine world, 3.5 billion women, in you, in your existence, perhaps very spiritual, but sometimes I see/feel you cold and bloodless toward your new lover... Let’s say I’m your friend, 14 years of texts, posts, a little walk, a misplaced elbow, I no longer swim in the pool on Tuesdays and Thursdays, anyway. And at 57 (you look 49!), you go off with Freddo, or Equis, or Hulk. I died. Didn’t you say you didn’t see yourself with a partner again? Didn’t you say you wouldn’t leave your husband and kids for anything? Did you never like me? Am I so rejectable? So undesirable? Do I cause allergies, do they see me as a rich poor man? Do people think I’m foolish and uninteresting? It’s a hypothetical, I’m not beating myself up. And I won’t ask again if in 2026 you have one or several lovers at once insisting on better things than mine, I doubt it, the better-than-mine part, I don’t think it’s impossible that you have 3 or 4 guys after you right now, and you already have a favorite after your youngest son turns 18... Still, uncertainty kills me, you won’t say anything, not even under torture, or worse, you’ll say things halfway, who knows, you know, think what you want, you say... I don’t like not knowing. Not knowing if you’d like to kiss me. To make love in the most believable of the ways proposed in 400 posts. I’m M! I’m M. A weird guy, theoretically ascetic, practically surly, culturally selfish, a bit arrogant and proud, maybe overvaluing himself, a dreamer who’s wanted to save or at least try to save the world since age five. I only offer words, ideas, dreams, gnosis, logos, and oral sex, of course, me to you, and phallic and dermal, and walks, and laughter. Stop saying NO to everything I say (now you’re picturing the military emoticon in your mind!). NO NO NO N Start giving in to my constant tapping at your belly and pubis, why delay that for years? Making love, bring it from NO to a five-year horizon, Txori, it’s not crazy, just let go, trust, do you think I’m crazy? Does a crazy person write their plans and present them like this? Does a crazy person generate ideas pro humanitas and that’s it? Wouldn’t a crazy person have raped you in that tunnel that day? I ask you, this week (or this month if you read this post on March 20), a silly game, not crazy, a secret Morse code... shhhh. Just ping my number on WhatsApp, once, so I see your missed call, and you can delete the call log on your terminal or phone, yes, in case someone asks for your phone one day and checks it! One ping, and it’s: “M... I want to be, I want to continue, be patient with me, we’ll meet in an apartment, I’ll send photos, believe me, and yes, you attract me, I like you, I want to make love, quick and slow, but not now, it’s impossible today. You entertain me, you distract me, you make me happy, you make me laugh and smile, crazy, you make me dream, you encourage me to be an artist and express my contained culture like an Elven bow, I read you, I read you, I read few men, you’re a man, not a chauvinist I see, I think, I hope, a man-child wolf in love with a wounded bird, with wings battered by a past life I don’t even know when, with immense mental and cultural barriers, sociological, anthropological, and psychological, that I’m still trying to untangle myself! Right now, I’m devoted to my little ones, my parents, my restless culture... my health, it’s my moment too. I follow your dreams, I make them mine, I wish you the best, you know, friend, this ping, a dot, a bit, a byte, a pixel, is this and more...” Since you’re afraid to respond by text, maybe you think in your inner foral jurisdiction, “no, this guy will take a screenshot saying I like him and desire him and blackmail me to have sex.” I’d never do that, how could you threaten someone you love? Your fear makes no sense, that other thing about me. Another option is to say it when we see each other, a yes, Yes, YES. If it’s all that, M. Yes. And that’s it, M lives five years in the cloud of hope, pushing dreams pro hominis and pro natural, always-free coffee couple. I’m off to the Ametsa blog for a graphic idea of quick sex that you’ll like with me too, check it before you shower, and see that Mikelin post where it looks bigger than the day before in the live! Jijiji.